De eerste etappe op de Westweg begint heel rustig en loopt door de rivierdalen van de Enz en de Nagold. Een eerste highlight is de oversteek van de Grösselbach met behulp van stapstenen.  Bij Schloss Neuenbürg, dat hoog boven het gelijknamige mijnstadje  uittorent, gaat het bergopwaarts door diepe bossen met de voor het Zwarte Woud zo typische hoge dennenbomen.

Vanaf het zonnige hoogplateau van Dobel wandel je de dichte bossen van het noordelijke deel van het Zwarte Woud in. In de loop van de dag kom je telkens weer op plekken waar je een prachtig uitzicht hebt. In de buurt van Kaltenbronn wandel je over een vlonderpad over het hoogveen. Vanaf de Hohlohturm heb je een geweldig uitzicht in alle windrichtingen. Je ziet bij goed weer zowel de Vogezen, de Schwäbische Alb, het Odenwald en de Zwitserse Alpen liggen.

Een pittige etappe met meer dan 1.000 meter hoogteverschil staat vandaag op het programma. Twee toppen van meer dan 1.000 moeten vandaag bedwongen worden. Steile beklimmingen, prachtige uitzichten en het diepblauwe water in het Schwarzenbach-stuwmeer en de idyllische Herrenwieser Karsee kun je vandaag verwachten. De Hochkopf is bijzonder mooi als het wollegras in het voorjaar of de heide in de nazomer in bloei staat.

Op deze etappe volgen de landschappelijke hoogtepunten van het noorden van het Zwarte Woud elkaar snel op elkaar: de Hornisgrinde, de hoogste berg, de legendarische Mummelsee, de Schliffkopf met een hoogveen op de top. De flora en fauna in het zogenaamde Grindenschwarzwald zijn indrukwekkend: met een beetje geluk kom je een adder tegen of zie je een berghagedis wegschieten.

Na de uitdagende etappes van de afgelopen dagen, kun je het vandaag wat rustiger aan doen. Bosbaden zou het motto van deze dag kunnen zijn. Aan het begin van de dag duik je diep het bos in en pas kort voor je eindbestemming, het iyllisch gelegen Harkhof, verlaat je het weer.

De etappe van Harkhof naar Hausach is een kortere etappes. Het is wel de moeite waard om een kleine omweg te maken en de Brandenkopf-toren te beklimmen. Hier heb je een prachtig uitzicht over het Kinzigtal. Ook een pauze op het terras bij de Käppelehof, een eetgelegenheid in een oude boerderij is een echte aanrader. De uitdaging van vandaag is de afdaling aan het einde van de dag als het pad vanaf de Spitzfelsen steil naar beneden het Kinzigtal inloopt.

De etappe van vandaag wordt ook wel de Duivelsetappe genoemd: bijna 1.300 hoogtemeters moeten vandaag bedwongen worden. Na de eerste steile klim naar de Farrenkopf heb je al de helft van het hoogteverschil overbrugd. Twee beklimmingen verder dan heb je de grootste uitdagingen achter de rug en kun je even uitblazen op de Karlstein en je blik laten dwalen over schijnbaar eindeloze dennenbossen. De wandeling naar Wilhelmshöhe is niet meer al te moeilijk.

Meteen aan het begin van de etappe kom je bij het bijzonder idyllische veengebied Hochmoor-Blindensee. Het is hier zo mooi dat je er stil van wordt. Verder gaat het naar de Martinskapel, niet ver van de bron van de Donau. Indrukwekkend als je bedenkt hoe dit kleine stroompje zich ontwikkelt tot een van de langste rivieren van Europa.

De Feldberg lokt. Hoewel de hoogste bergtop van het Zwarte Woud vandaag niet op het programma staat, komt hij telkens weer in beeld. Het hoogtepunt van deze etappe is ongetwijfeld de Titisee, het grootste en bekendste natuurlijke meer van het Zwarte Woud. Snuif de lokale sfeer op bij een heerlijk stuk Schwarzwalder Kirsch-taart.

Het is zover: vandaag staat de koningsetappe naar de Feldberg op het programma. Natuurlijk is het uitzicht vanaf de hoogste berg van het Zwarte Woud prachtig. Maar ook de rest van de dag is de moeite waard. Bij Stübenwasen, een prachtige pas onder de Feldberg, is het wat rustiger. Hier, op de grootste houten ligstoel van Duitsland, kun je rustig genieten van het uitzicht.

Na de hoogste berg gisteren, staat vandaag volgens velen de mooiste bergtop van het Zwarte Woud op het programma: de 1.414 meter hoge Belchen. Een bergpad slingert prachtig langs de steile noordkant omhoog vanaf de Wiedener Eck. Bovenop de kale bergtop heb je een geweldig uitzicht over het hele zuidelijke deel van het Zwarte Woud en de Alpen.

Het einde van de Westweg komt in zicht. De Blaue is de laatste bergtop van meer dan 1.000 m die je gaat beklimmen. Van boven zie je de eindbestemming, Weil am Rhein, al in de verte liggen. Over bospaadjes wandel je bergaf, over de Hexenplatz naar het historische stadje Kandern met een bijna mediterraan sfeertje.

Op deze laatste etappe maken de bossen van het Zwarte Woud plaats voor  mooie wijngaarden en loofbossen. Het Markgräflerland vormt groot contrast met het donkergroene Zwarte Woud van de afgelopen dagen. Weil am Rhein is het eindpunt als je gaat wandelen op de Westweg. Het Zwitserse Basel is niet ver en is zeker ook een bezoek waard.